2. Gemeenschap

christ. gem. deel 2.pdf

Jezus hartewens dat Christenen wereldwijd één zijn.     
HerzSt ( Johannes 17:20-23) 20 En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, 21 opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. 22 En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; 23 Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad.
——————————————————————————————————————–

In het vorige artikel hebben we gesproken over het begin van de Christelijke gemeenten en hoe die spannende en spectaculaire dagen van vreugde en enthousiasme door de eerste Christenen werden beleefd. Zoals we zagen dat ongeveer 3000 mensen werden gedoopt op een enkele dag. (Hand. 2:41)
De warme liefde en vreugde van broeders en zusters onder elkaar, alles was gemeenschappelijk.
De gemeente in Jeruzalem vormde beslist een voorafschaduwing van het Nieuwe Jeruzalem op de Nieuwe Aarde, waar de heiligen directe ondersteuners zullen zijn van Jezus. (Op. 20:4,6)
In de latere gemeenten zien we dit gemeenschappelijk delen niet meer terug, wel het ondersteunen van arme Christenen.
De aanmoediging voor de gemeente in Jeruzalem nam toe, toen ook de Samaritanen en uiteindelijk de heidenen, zoals de Ethiopische eunuch en Cornelius en zijn familie gedoopt werden en de laatste zelfs geheiligd werden.
Er werd na Pinksteren, na de eerste heiliging, in Jeruzalem gepredikt tegen Joden uit alle delen van de wereld in hun eigen taal en het goede nieuws werd mede daardoor verspreid naar alle delen van de wereld. (Hand. 2:4-11)
Zoals we in dit artikel zullen zien, werd het goede nieuws ook door Paulus en Barnabas (de eerste zendingsreis) gebracht aan de bewoners van Cyprus en aan steden die in het huidige Turkije liggen.

Wie nu zelfgenoegzaam denkt dat voor hem of haar alles in orde is, zal wakker worden geschud.
Dit artikel bevat heftige aanbevelingen en die zijn volgens ons hard nodig.
De Christelijke levenswijze moet naar een heel andere beleving, bij voorkeur weg van de instituten.
Naar de huiskring toe zoals bij de eerste Christenen, als onafhankelijke groepen.
Christenen moeten leren om zelf te gaan nadenken over hoe de Schrift bedoeld is.
We komen hier nog uitgebreid op terug en hoe afzonderlijke Christelijke gemeenten elkaar kunnen bezoeken en aanmoedigen.

Het thema van dit artikel is de organisatie van de eerste gemeenten, de problemen die ontstonden en hoe zij het geloof als gemeenschap beleefden en versterkten.

  • De vervolging van de gemeente in Jeruzalem en de dood van de apostel Jacobus

Na de steniging van Stefanus volgde een vervolging van de Christenen in Jeruzalem:   (Hand. 8:1)

HerzSt (Hand 11:19 ) 19 Zij nu die, door de verdrukking die in verband met Stefanus plaatsgevonden had, overal verspreid waren, gingen het land door tot Fenicië (Phoenicia), Cyprus en Antiochië toe, terwijl zij tot niemand het Woord spraken dan alleen tot de Joden.

Christenen vluchtten naar de kuststrook Fenicië (Phoenicia) tot aan Antiochië (Antioch) in het noorden en tot Cyprus toe. (zie kaart)

.                                       Kaart: Wikidata
Een profeet uit Jeruzalem, die in Antiochië verbleef, gaf aan dat er een grote hongersnood zou komen:

HerzSt (Handelingen 11:27-29) 27 En in die dagen kwamen enkele profeten vanuit Jeruzalem naar Antiochië. 28 En een van hen, van wie de naam Agabus was, stond op en gaf door de Geest te kennen dat er een grote hongersnood zou zijn over heel de wereld, die ook gekomen is onder keizer Claudius. 29 En de discipelen besloten, ieder naar vermogen, iets te sturen ten dienste van de broeders die in Judea woonden,

Koning Herodes vervolgde de gemeente in Jeruzalem en doodde de apostel Jacobus:

HerzSt (Handelingen 12:1-2) 1 Omstreeks die tijd sloeg koning Herodes de hand aan sommigen van de gemeente om hen kwaad te doen. 2 En hij doodde Jakobus, de broer van Johannes, met het zwaard.

Zowel Edom als Samaria waren destijds door de Joodse Makkabeeërs als Joods gebied ingelijfd.
Romeinse troepen onder leiding van Pompeius hadden Judea (en Edom en Samaria) als een vazalstaat gemaakt.
De Herodiaanse dynastie begon met Herodes de Grote als eerste koning van de Joden. Hij was zelf geen Jood. Hij was een zoon van Antipas, die gouverneur was van Idumea (Edom) wat door de Romeinen destijds dus tot Judea gerekend werd.
Edom bestond uit de nakomelingen van Esau, de tweelingbroer van Jacob (Gen. 36:1) en lag ten zuiden van de Dode zee.

Herodes zag, dat het de Joden beviel om Christenen te vervolgen en liet ook Petrus oppakken:

HerzSt (Handelingen 12:3,5) 3 En toen hij zag dat het de Joden welgevallig was, ging hij verder door ook Petrus te grijpen (het waren de dagen van de ongezuurde broden)…. 5 Petrus werd dus in de gevangenis bewaakt; maar door de gemeente werd voortdurend voor hem tot God gebeden.

Een engel kwam Petrus bevrijden uit de gevangenis:

HerzSt (Handelingen 12:7) 7 En zie, er stond een engel van de Heere en er scheen een licht in het vertrek, en door Petrus in de zij te porren, wekte hij hem en zei: Sta snel op. En zijn ketenen vielen van zijn handen af.

Weer later hield Herodes een toespraak tot de bewoners van Tyrus (Tyre) en Sidon in Fenicië, wat nu Libanon is:

HerzSt (Handelingen 12: 22-24) 22 En het volk riep uit: Een stem van God en niet van een mens! 23 En onmiddellijk sloeg een engel van de Heere hem, omdat hij God de eer niet gaf; en hij werd door de wormen gegeten en gaf de geest. 24 En het Woord van God verbreidde zich en nam toe.

  • De eerste zendingsreis van Paulus en Barnabas, een reis met beproevingen

In Antiochië werden Barnabas en Saulus geroepen door de Heilige Geest voor het zendingswerk:

HerzSt (Handelingen 13:2) 2 En terwijl zij de Heere dienden en vastten, zei de Heilige Geest: Zonder voor Mij zowel Barnabas als Saulus af voor het werk waartoe Ik hen geroepen heb.

De reis ging van Antiochië via de kuststad Celeucië naar Cyprus, van Cyprus naar Antalya (Attalia, nu Turkije) en vanaf Antalya naar de (huidige ruïne-) stad Perge (Perga) er vlak bij:

HerzSt (Handelingen 13:13) 13 En Paulus en zij die bij hem waren, voeren van Pafos weg en kwamen in Perge aan, een stad in Pamfylië. Maar Johannes verliet hen en keerde terug naar Jeruzalem.

 

Saulus hield in de synagoge van Antiochië in Pisidië (zie rechterkaart) een toespraak over de beloofde Messias die gekomen was en citeerde een Schriftplaats uit het boek Habakuk:

HerzSt (Handelingen 13:41) 41 Zie, verachters, verwonder u en verdwijn, want Ik verricht een werk in uw dagen, een werk dat u niet zult geloven als iemand het u vertelt.
HerzSt (Habakuk 1:5) 5 Zie rond onder de heidenvolken en aanschouw, verbijster u, sta verbijsterd, want Ik breng in uw dagen een werk tot stand dat u niet zult geloven wanneer het verteld wordt.

Bijna de hele stad Antiochië in Pisidië was geïnteresseerd in Saulus woorden over het goede nieuws en zij kwamen massaal samen om Saulus hierover te horen spreken:

HerzSt (Handelingen 13:43-45) 43 En toen de synagoge uitgegaan was, volgden velen van de Joden en van de godvrezende proselieten Paulus en Barnabas. Die spraken tot hen en spoorden hen aan om bij de genade van God te blijven. 44 En op de volgende sabbat kwam bijna heel de stad samen om het Woord van God te horen. 45 Maar toen de Joden de menigten zagen, werden zij met afgunst vervuld en spraken tegen wat er door Paulus gezegd werd; zij spraken niet alleen tegen, maar lasterden ook.

De Joden waren echter vervuld van afgunst en spraken tegen, wat door P(S)aulus werd verteld.
De bevolking werd opgestookt en Paulus en Barnabas reisden vervolgens door naar Ikonium:

HerzSt (Handelingen 13:49-51) 49 En het Woord van de Heere verbreidde zich door heel het land. 50 Maar de Joden stookten de godvrezende en aanzienlijke vrouwen en de voornaamsten van de stad op en ontketenden een vervolging tegen Paulus en Barnabas, en zij verdreven hen uit hun gebied. 51 Maar zij schudden tegen hen het stof van hun voeten af en gingen naar Ikonium.

Ook de Joodse inwoners van Ikonium, kinderen van de ongehoorzaamheid, wekten bij de plaatselijke bewoners woede op tegen Paulus en Barnabas:

HerzSt (Handelingen 14:1-2,5-6) 1 En het gebeurde in Ikonium dat zij samen de synagoge van de Joden binnengingen en zo spraken dat een grote menigte, zowel van Joden als van Grieken, geloofde. 2 Maar de Joden die ongehoorzaam waren, wekten in de zielen van de heidenen onrust en verbittering tegen de broeders….5 En toen er een oploop ontstond, zowel van heidenen als van Joden, met hun leiders, om hen smadelijk te behandelen en te stenigen, 6 vluchtten zij, toen dit tot hen doorgedrongen was, naar de steden van Lycaonië, namelijk Lystre en Derbe, en de omgeving ervan.

De reis ging verder naar Lystre, waar Paulus een verlamde man genas, die geloof stelde in wat Paulus predikte:

HerzSt (Handelingen 14:8-10) 8 En er zat in Lystre een man die geen macht had over zijn voeten: hij was kreupel van de moederschoot af en had nooit kunnen lopen. 9 Deze hoorde Paulus spreken. Die keek hem doordringend aan en toen hij zag dat hij geloof had om gezond te worden, 10 zei hij met luide stem: Sta recht op uw voeten! En hij sprong op en liep rond.

Na deze genezing dachten de bewoners van Lystre, dat de goden tot hen gekomen waren:

HerzSt (Handelingen 14:11-13) 11 En de menigten, die zagen wat Paulus gedaan had, verhieven hun stem en zeiden in het Lycaonisch: De goden zijn aan mensen gelijk geworden en naar ons afgedaald.

12 En zij noemden Barnabas Zeus en Paulus Hermes, omdat hij het woord voerde. 13 En de priester van Zeus, wiens tempel vóór hun stad lag, bracht ossen en kransen bij de poorten en wilde samen met de menigten offeren.

Paulus en Barnabas legden hen uit dat zij gewone mensen waren en dat alle wonderlijke tekenen van God komen:

HerzSt (Handelingen 14:14-15) 14 Maar toen de apostelen Barnabas en Paulus dat hoorden, scheurden zij hun kleren, stortten zich in de menigte en riepen: 15 Mannen, waarom doet u dit? Ook wij zijn mensen net zoals u, en wij verkondigen u juist dat u zich van deze zinloze dingen moet bekeren tot de levende God, Die de hemel, de aarde, de zee en alles wat erin is, gemaakt heeft.

Dan komen er Joden uit Antiochië (in Pisidië ) en Ikonium, die tegen de mensen in Lystre kwaad spreken over Paulus en zij worden geloofd. Paulus wordt gestenigd en voor dood achtergelaten:

HerzSt (Handelingen 14:19-22) 19 Maar er kwamen Joden uit Antiochië (in Pisidië ) en Ikonium, die de menigten overtuigden; en zij stenigden Paulus en sleepten hem de stad uit, omdat zij dachten dat hij dood was. 20 Maar toen de discipelen hem omringd hadden, stond hij op en ging de stad in, en de volgende dag vertrok hij met Barnabas naar Derbe. 21 En nadat zij aan die stad het Evangelie verkondigd hadden en veel discipelen gemaakt hadden, keerden zij terug naar Lystre, Ikonium en Antiochië, 22 en zij versterkten de zielen van de discipelen, spoorden hen aan in het geloof te blijven en zeiden dat wij door veel verdrukkingen in het Koninkrijk van God moeten ingaan.

In iedere plaats die Paulus en Barnabas hadden bezocht werden er gemeenten opgericht:

Willibrord (Handelingen 14:23) 23 In elke gemeente stelden zij na gebed en vasten oudsten voor hen aan en vertrouwden hen toe aan de Heer, in wie zij nu geloofden.

Paulus en Barnabas kwamen weer terug in de gemeente waar de zendingsreis begon, de gemeente van Antiochië in Syrië en deden verslag aan de daar verblijvende Christenen van hun werk:

HerzSt (Handelingen 14:26-27) 26 En daarvandaan voeren zij naar Antiochië, waar zij aan de genade van God opgedragen waren voor het werk dat zij volbracht hadden. 27 Toen zij daar aangekomen waren, riepen zij de gemeente bijeen en deden er verslag van wat voor grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij voor de heidenen de deur van het geloof geopend had.

  • Kenmerken van de eerste plaatselijke gemeenten

In de dagen dat de eerste gemeenten werden opgericht, kwamen Christenen niet bij elkaar in speciale gebouwen, maar kwamen samen als kleine huisgemeenten en als huisgemeenten ontmoetten ze de andere gemeenten in de Joodse tempel. (Handelingen 2:46)

Ieder had een aandeel in deze huisgemeenten:

HerzSt (1 Korinthe 14:26) 26 Hoe is het dan, broeders? Telkens wanneer u samenkomt, heeft iedereen een psalm, of hij heeft een onderwijzing, of hij heeft een andere taal, of hij heeft een openbaring, of hij heeft een uitleg. Laat alles gebeuren tot opbouw.

De eerste christengemeenten volhardden in het onderwijs van de apostelen die gebaseerd was op het evangelie en de vervulling van Gods Woord, in de zorg voor de gemeenschap, in gemeenschap met elkaar eten – het brood breken – en het gezamenlijke gebed. (Hand. 2:42, Hand. 4:32)

Jezus beschreef eens hoe de Joden hun Joodse broeders moesten corrigeren, maar dat geldt ook voor verstoringen binnen de Christelijke gemeenten:

HerzSt (Mattheüs 18:15-17) 15 Maar als uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga naar hem toe en wijs hem terecht tussen u en hem alleen; als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen. 16 Maar als hij niet naar u luistert, neem er dan nog een of twee met u mee, opdat in de mond van twee of drie getuigen elk woord vaststaat. 17 Als hij niet naar hen luistert, zeg het dan tegen de gemeente. En als hij ook niet naar de gemeente luistert, laat hij dan voor u als de heiden en de tollenaar zijn.

Ook de apostel Paulus waarschuwde voor verstoringen:

HerzSt (Romeinen 16:17) 17 En ik roep u ertoe op, broeders, hen in het oog te houden die onenigheden teweegbrengen en struikelblokken opwerpen tegen het onderricht dat u hebt ontvangen, en keer u van hen af.
HerzSt (2 Tim. 3:5) 5 Zij hebben een schijn van godsvrucht, maar hebben de kracht ervan verloochend. Keer u ook van hen af.

Met de opzienbarende groei van de Christelijke gemeenten kwam ook de zware vervolging.
Met name onder Keizer Nero (64-68) werden Christenen in Rome massaal vervolgd.

‘Het laatste gebed’, van Jean Leon Gerome. Wikimedia Commons

Keizer Constantijn I gaf het Christendom een legale status via het Edict van Milaan in 313 nChr.
Het Eerste Concilie van Nicea (in Bithynië, het huidige Iznik in Turkije) was bijeengeroepen door Constantijn in 325. Met dit eerste concilie kwam de pure vroeg-Christelijke periode ten einde.
Het was in die dagen dat de Christelijke gemeenschappen van kleinschalige gemeenschappen in grote aantallen opgingen, in grote instituten zoals de katholieke kerk (de universele gemeenschap).
Het Christendom is nooit collectief bedoeld geweest, maar is altijd gebaseerd geweest op de persoon.
Als er verplichtingen naar een menselijke organisatie bestaan, zoals verantwoording afleggen voor Christelijk werk of inzet, weet dan dat dit verwerpelijk is. Het is net zoiets als de bedenkelijke biecht.
Met de grote instituten kregen ook de afgoderij, dwaalleringen en de machtsposities invloed.
Weer later werd het Christendom misbruikt voor onChristelijke wreedheden zoals de inquisitie, de heksenverbranding, oorlogen uit naam van religie en het bekeren met geweld.

Beschrijft de Schrift een hiërarchie of machtsposities?
Beschouw eens de volgende situatie;
Er was een hevige woordenstrijd omdat enkele Farizeeën, die gelovige Christenen waren geworden, vasthielden aan de besnijdenis:

HerzSt (Handelingen 15:1-2) 1 En enigen die uit Judea gekomen waren, leerden de broeders: Als u niet besneden wordt volgens het gebruik van Mozes, kunt u niet zalig worden. 2 Toen er dan van de kant van Paulus en Barnabas een niet geringe tegenstand en woordenstrijd tegen hen ontstond, bepaalden zij dat Paulus en Barnabas en enkele anderen uit hen in verband met dit geschilpunt naar de apostelen en ouderlingen in Jeruzalem zouden gaan.

Waren de apostelen en ouderlingen in Jeruzalem dan een overkoepelend instituut?
De apostelen waren voor jaren de directe leerlingen van Jezus geweest.
Ook de ouderlingen in de gemeente van Jeruzalem (de gemeente die alles gemeenschappelijk had) en Jezus (half)broer Jacobus zullen het werk destijds waar mogelijk ondersteund hebben.
De evangeliën waren toen nog niet eens geschreven. Het (oudste) evangelie volgens Marcus verscheen ongeveer 65 nChr. Het was dus logisch dat men in het begin de directe leerlingen of apostelen consulteerde als er vragen over de juiste interpretatie waren.
Met de dood van de apostelen en de publicatie van de complete Bijbel was dat niet meer nodig.
De enige hiërarchie in de gemeenten vormt de Christus als Hoofd van de gemeenten:

HerzSt (Efeziërs 4:15) 15 maar dat wij, door ons in liefde aan de waarheid te houden, in alles toe zouden groeien naar Hem Die het Hoofd is, namelijk Christus.

Waarom spreekt de Schrift dan over ouderlingen en opzieners in de gemeentes?

Handelingen 11:30, 14:23 ouderlingen  presbyterous   πρεσβυτέρους
Handelingen 20:28             opzieners      Episkopous      ἐπισκόπους

HerzSt (Handelingen 20:17,28) 17 Maar hij (Paulus) stuurde iemand uit Milete naar Efeze en liet de ouderlingen van de gemeente (Efeze) halen…. 28 Zie dan toe op uzelf en op heel de kudde, te midden waarvan de Heilige Geest u tot opzieners aangesteld heeft om de gemeente van God te weiden, die Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.

Een opziener is een door de Heilige Geest aangestelde Christen om de gemeente zorgvuldig in de gaten te houden, om persoonlijke zorg en bescherming te bieden.
Het is uit bovenstaande Schriftplaatsen duidelijk dat ouderlingen tevens opzieners zijn, het is dezelfde taak. Er is zeker geen hiërarchie bedoeld zoals bij de soms gebruikte term ‘bisschop’.

Mensen mogen niet oordelen, want alleen Jezus mag oordelen in rechtvaardigheid. (Johannes 5:30)
Iedere Christen moet persoonlijk verantwoording afleggen en wordt persoonlijk geoordeeld.
Het werk van Christenen betekent vrienden, bekenden en collega’s vertellen over het belangrijke nieuws wat Jezus ons heeft geleerd en over de tijd waarin we nu leven.
We kunnen hen uitnodigen voor een avondbezoek of een maaltijd en vertellen over het evangelie.
Of uitnodigen om samen verder te studeren, bedenk steeds dat de drempel laag moet blijven.

  • De kinderdoop

Velen Christenen is verteld dat de kinderdoop volstaat om gedoopt te zijn als Christen.
Kinderen die wat water over hun hoofd gesprenkeld krijgen is niets anders dan een menselijk ritueel.
Het is belangrijk om geduldig te spreken tegen mensen die dat in hun jeugd zo geleerd hebben:

HerzSt (2 Timotheüs 2:25) 25 Hij moet met zachtmoedigheid hen onderwijzen die zich verzetten. Misschien geeft God hun eens bekering, zodat zij tot erkenning van de waarheid komen.

Om met respect uit te leggen dat kleine kindjes nog geen enkele keus kunnen maken.
Basiskennis is nodig om gedoopt te worden zoals in het geval van de Ethiopische eunuch (Hand. 8:26-38). Jezus werd tijdens Zijn doop in de Jordaan compleet ondergedompeld door Johannes de Doper:

HerzSt (Mattheüs 3:16) 16 En nadat Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen op uit het water…..

De doop houdt in dat een discipel in water wordt gedompeld en eruit omhoog komt.
Dat is dan ook de verklaring waarom Jezus in de Jordaan op een plek waar veel water was werd gedoopt:

HerzSt (Johannes 3:23) 23 Maar ook Johannes doopte in Enon bij Salim, omdat daar veel water was; en de mensen kwamen daar en werden gedoopt,

De doop blijft een keuze, die ieder mens voor zichzelf moet maken als iemand Jezus woorden geloofd en Jezus wil volgen.
De persoonlijke (bewuste) keus voor een doop ter bekrachtiging van een nieuwe Christelijke levenswijze is echter niet vrijblijvend. (Matt. 28:19)
Kleine kinderen zijn trouwens beschermd door het geloof van hun ouder(s). (1 Korinthe 7:14)

Laat u niet verleiden om u te laten dopen terwijl er gedurende de doping zelf een koppeling gelegd wordt met ‘een verbonden zijn’ met een organisatie of kerkgemeenschap.
De doop is nergens anders aan gekoppeld als aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest:

HerzSt (Mattheüs 28:19) 19 Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.

Alles wat verder bijgevoegd wordt is onSchriftuurlijk en niet de bedoeling.
Als u een gedoopte Christen kent hoeft u ook geen speciale gelegenheid of dag af te wachten, maar kunt u direct gedoopt worden zoals we gezien hebben bij de Ethiopische eunuch.
Houdt de doop laagdrempelig en op een geschikte manier zoals deze is bedoeld.
Als U er klaar voor bent, waarom aarzelt u dan nog? Sta op, laat u dopen en uw zonden afwassen onder aanroeping van de Naam van de Heere. (Hand. 22:16)

  • De nieuwe gemeenten met hun Schriftuurlijke basis

Sommigen, die zich Christenen noemen, willen eigenlijk alleen maar sociaal samenzijn, participeren.
Bedenk dat veel mensen simpelweg de gedachten en geloof overnemen van hun directe omgeving om aansluiting te vinden bij die groep, om vooral trouw te blijven aan de groep.
Het is voor sommigen belangrijker bij de groep te behoren als de waarheid te spreken.
Maar een Christen zijn, wordt men alleen door zijn persoonlijke band met God en met de Christus en door de vruchten te tonen die daar bij horen.
Het Christendom is ook geen uitsluiting van andersdenkenden.
Er zijn veel mensen te vinden die liefde voor anderen hebben, liefde voor de natuur en dieren, maar geen Christen zijn.
Nodig die mensen met een andere overtuiging uit voor een maaltijd, op een laagdrempelige wijze zonder overdreven vroomheid of kleding. Voor Jezus was schone kleding voldoende.

Hoe kunnen we de eenheid herstellen?
Door verkeerd geleerde kennis, overleveringen, te verlaten:

HerzSt (Mattheüs 15:6) 6 En zo hebt u door uw overlevering het gebod van God krachteloos gemaakt.
HerzSt (Markus 7:13) 13 en zo maakt u Gods Woord krachteloos door uw overlevering die u overgeleverd hebt; en veel van dergelijke dingen doet u.

Ieder moet zelf de beslissing nemen of het opzetten van een eigen huisgemeente hem aanspreekt.
De Christelijke beleving moet – voor een groei onder jongeren – naar een heel andere richting toe, weg van de menselijke instituten, naar de kleinschalige gemeenten.
Geen menselijke verplichtingen of dogma’s, maar alleen een Goddelijke leer of dogma.
Bij instituten, genootschappen en overkoepelende organisaties komen meteen weer de menselijke dogma’s boven.
Uiteindelijk is het de macht hebben over mensen, mooi verbloemd, maar dat juk moeten Christenen niet meer willen. Geen enkele organisatie biedt bescherming, zo werkt dat niet.
Een organisatie kan niet beschermen, doen wat een organisatie zegt kan ook niet beschermen.
Alleen Gods woord, de waarheid navolgen kan beschermen en het interpreteren van Gods woord kan iedere Christen zelf doen of binnen zijn gemeente (laten) doen.
Als er een overkoepelend orgaan bestaat, waar onroerend goed, bezittingen, of kapitaal mee gemoeid zijn, weet dan dat het zo zeker niet bedoeld is.
Het is de armoede van de Christus die wij willen volgen, en dat arm zijn maakt ons nu zo rijk:

HerzSt (2 Korintiërs 8: 9) 9 Want u kent de genade van onze Heere Jezus Christus, dat Hij omwille van u arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat u door Zijn armoede rijk zou worden.

Paulus was er trots op om zelf voor zijn levensonderhoud te werken:

HerzSt (Handelingen 20:34) 34 En u weet zelf dat deze handen dienst hebben gedaan om te voorzien in mijn behoeften, en voor hen die bij mij waren.
HerzSt (1 Thessalonicenzen 2:9) 9 U herinnert zich immers onze inspanning en moeite, broeders. Want terwijl wij nacht en dag werkten om niemand van u tot last te zijn, hebben wij u het Evangelie van God gepredikt.

Heel veel Christenen stellen soms onbewust hun hoop op politici, zoals VS-presidenten. Zoals destijds op president Obama die als een soort messias werd onthaald. Christenen moeten echter kijken naar iemands vruchten, zoals de vruchten van oorlogen in zowel Libië als Syrië. (1 Johannes 2:15)
Vaak zijn mensen, die een goede inborst hebben, stuk gelopen op het onrecht in deze wereld.
Zij zien het onrecht en verlangen naar rechtvaardigheid en duidelijkheid. Zij hebben gezien dat de maatschappij niet is wat het lijkt en zij kunnen er de vinger niet op leggen.

Christenen daarentegen zoeken nooit de confrontatie op, in navolging van Jezus.
Jezus had minstens zes broers en zussen, onder wie de (half)broers Jakobus, Joses, Simon en Judas en minimaal twee (half)zussen:

HerzSt (Mattheüs 13:55-56) 55 Is Dit niet de Zoon van de timmerman? En heet Zijn moeder niet Maria, en Zijn broers Jakobus en Joses, en Simon en Judas? 56 En Zijn zusters, zijn zij niet allen onder ons? ….

Jezus directe familie kon niet begrijpen wat er aan de hand was en dachten dat Jezus zijn verstand had verloren:

HerzSt (Markus 3:20-21) 20 En zij kwamen thuis; en er kwam opnieuw een menigte bijeen, zodat zij zelfs geen brood konden eten. 21 En toen Zijn verwanten dat hoorden, gingen zij eropuit om Hem tegen te houden, want zij zeiden: Hij is buiten Zichzelf.

Jezus zelf werd door zijn (half)broers onder druk gezet betreffende het Loofhuttenfeest.
Jezus zocht de confrontatie niet op maar ging de confrontatie eerder uit de weg:

HerzSt (Johannes 7:2-5) 2 En het feest van de Joden, het Loofhuttenfeest, was aanstaande. 3 Zijn broers dan zeiden tegen Hem: Vertrek vanhier en ga weg naar Judea, zodat ook Uw discipelen de werken die U doet kunnen zien. 4 Want niemand doet iets in het verborgene, en streeft er tegelijk zelf naar dat men openlijk over hem spreekt. Als U deze dingen doet, maak Uzelf dan openbaar aan de wereld. 5 Want ook Zijn broers geloofden niet in Hem.

En hoe stond het later met Jezus directe verwanten?
Jezus directe familie, Zijn moeder en broers, bleken later gedurende het Pinksterfeest, tot de getrouwe geheiligde discipelen te behoren. (Handelingen 1:13-14, Handelingen 2:1-2)
Ook Jezus (half)broers Jacobus en Judas werden bevoorrecht.
Algemeen wordt aangenomen dat de geïnspireerde brieven van Judas en Jacobus geschreven zijn door de (half)broers van Jezus.

  • Meedoen aan de opbouw van de gemeente

In de brief aan de gemeente in Korinthe geeft Paulus advies over de opbouw van de gemeenten:

HerzSt (1 Korinthe 14:4-5) 4 Wie in een andere taal spreekt, bouwt zichzelf op, maar wie profeteert, bouwt de gemeente op. 5 En ik zou wel willen dat u allen in andere talen spreekt, maar vooral dat u profeteert. Immers, wie profeteert, is meer dan wie in andere talen spreekt, tenzij hij het uitlegt, opdat de gemeente erdoor opgebouwd wordt.
HerzSt (1 Korinthe 14:12) 12 Zo ook u, als u naar geestelijke gaven streeft, zoek er dan naar om overvloedig te zijn in gaven tot opbouw van de gemeente.

En als iemand in de gemeente een andere leer brengt dan wat het evangelie beschrijft:

HerzSt (1 Timotheüs 6:3-5 3 Als iemand een andere leer brengt en zich niet houdt aan de gezonde woorden van onze Heere Jezus Christus en aan de leer die in overeenstemming is met de godsvrucht, 4 dan is hij verwaand, weet niets, maar heeft een ziekelijke neiging tot twistvragen en woordenstrijd. Daaruit komen voort: afgunst, ruzie, lasteringen en kwaadaardige verdachtmakingen, 5 voortdurend geruzie van mensen die een verdorven gezindheid hebben en beroofd zijn van de waarheid, omdat zij denken dat de godsvrucht een bron van winst is. Wend u af van dit soort mensen.

Jezus spreekt in Openbaring over de synagoge van Satan, degenen die zich voordoen als Christenen maar geen echte Christenen zijn. Die altijd kritiek hebben en nooit echt liefhebben.
De brief aan Smyrna:

HerzSt (Openbaring 2:9-10) 9 Ik ken uw werken, verdrukking en armoede – u bent echter rijk – en Ik ken de lastering van hen die zeggen dat zij Joden zijn, maar het niet zijn; zij zijn namelijk een synagoge van de satan. 10 Wees niet bevreesd voor wat u lijden zult…

De brief aan Filadelfia:

HerzSt (Openbaring 3:9) 9 Zie, Ik geef u enigen uit de synagoge van de satan, van hen die zeggen dat zij Joden zijn en het niet zijn, maar liegen. Zie, Ik zal maken dat zij komen en aan uw voeten aanbidden en erkennen dat Ik u liefheb.

Paulus schrijft ook over schijnapostelen in de gemeenten, personen die zich mooi voordoen:

Willibrord (2 Korinthe 11:13-15) 13 Schijnapostelen zijn het, oneerlijke werkers, die paraderen als afgezanten van Christus. 14 En geen wonder: de satan zelf vermomt zich als een engel van het licht. 15 Het is dus niets bijzonders als zijn dienaars zich voordoen als dienaars van heiligheid. Maar hun einde zal beantwoorden aan hun daden.

Sommige Christenen zouden misleid kunnen worden door religieuze leiders, die de ware aanbidding verdraaien om hun eigen belangen te bevorderen:

HerzSt (Mattheüs 7:15-16) 15 Maar wees op uw hoede voor de valse profeten, die in schapenvacht naar u toe komen maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. 16 Aan hun vruchten zult u hen herkennen. Men plukt toch geen druif van doornstruiken of vijgen van distels?

  • De eenheid herstellen

Kunt u breken met theologische verschillen?
Kunt u breken met tradities?
Kunt u breken met het ongelijke span met ongelovigen? (2 Korinthe 6:14)

Alle denominaties kunnen niet allemaal Jezus getrouw navolgen:

HerzSt (1 Johannes 2:6) 6 Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft.
HerzSt (Efeziërs 4:1-6) 1 Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, 2 in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen, 3 en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede: 4 één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping, 5 één Heere, één geloof, één doop, 6 één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is.

Christenen moeten een voorbeeld zijn voor anderen:

HerzSt (Efeziërs 4:29-32) 29 Laat er geen vuile taal uit uw mond komen, maar wel iets goeds, wat nuttig is tot opbouw, opdat het genade geeft aan hen die het horen. 30 En bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing. 31 Laat alle bitterheid, woede, toorn, geschreeuw en laster van u weggenomen worden, met alle slechtheid, 32 maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.

  • De keuze maken voor een Christelijke gemeenschap

De ware Christelijke gemeenschap leert dat God (YHWH) liefde is. (2 Korinthe 13:11, 1 Johannes 4:7)
En iedere Christen moet God liefhebben uit heel zijn hart en zijn naasten liefhebben. (Matt. 22:37-39)
De Christelijke gemeenschap is als eenheid begonnen, maar is nu helaas verbrokkeld.
Vele Christenen houden zich niet volledig meer aan Gods Woord:

HerzSt (Titus 1:9) 9 iemand die zich houdt aan het betrouwbare woord, dat overeenkomstig de leer is, zodat hij bij machte is anderen te bemoedigen door het gezonde onderwijs en ook de tegensprekers te weerleggen.

Weet echter dit, dat ware Christenen het niet kunnen verdragen als medechristenen gebrek hebben:

HerzSt (1 Johannes 3:17) 17 Wie dan de goederen van de wereld heeft, en zijn broeder gebrek ziet lijden, maar zijn hart voor hem toesluit, hoe kan de liefde van God in hem blijven?
HerzSt (1 Johannes 4:12) 12 Niemand heeft ooit God gezien. Als wij elkaar liefhebben, blijft God in ons en is Zijn liefde in ons volmaakt geworden.

Iedere Christen moet zich inspannen om familie, buren, bekenden en collega’s iets te vertellen over het pure Christendom. Maar we moeten er voor waken, dat we nooit onze naasten confronteren met het evangelie, zodat zij er niets meer over willen horen.

Tot slot:

De nieuwe Christelijke huisgemeenten, zoals Paulus deze beschrijft:

HerzSt (1 Korinthe 1:10) 10 Maar ik roep u ertoe op, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen.

De wereld raakt in onbalans en de mensen zien alles waar ze op vertrouwd hebben uiteen vallen.

Als eerste moet echter de eenheid worden hersteld in de Christelijke kleinschalige huisgemeenten.
Het wereldwijde predikingswerk moet daarna in gereedheid worden gebracht met behulp van deze gemeenten, voordat binnenkort de twee getuigen profetie in vervulling gaat. (Op. 11:1-14)
Nu, in deze dagen, zijn we aanbelandt bij het opwindende en het voorzegde wereldwijde predikingswerk (Matt. 24:14), het gaat nu beginnen!

HerzSt (Johannes 4:35) 35 Zegt u niet: Nog vier maanden, en dan komt de oogst? Zie, Ik zeg u: Sla uw ogen op en kijk naar de velden, want zij zijn al wit om te oogsten.

In het volgende artikel zullen we ingaan op de organisatie van de huisgemeenten en het predikingswerk, de aandachtspunten die er zijn en de twee getuigen profetie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *