Jezus hartewens dat Christenen wereldwijd één zijn.
HerzSt ( Johannes 17:20-23) 20 En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, 21 opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. 22 En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; 23 Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad.
——————————————————————————————————————–
In het vorige artikel hebben we gesproken over het ontstaan van de eerste gemeenten, de eerste zendingsreis van Paulus en Barnabas en hoe de eerste Christenen het geloof in Christus samen beleefden en hun liefde voor elkaar versterkten.
In die opwindende dagen werd het goede nieuws verspreid en de Christelijke huisgemeenten verspreidden zich als een olievlek over de bewoonde wereld:
HerzSt (Romeinen 16:5) 5 Groet ook de gemeente bij hen aan huis. Groet mijn geliefde Epenetus, die de eersteling is voor Christus van Achaje.
HerzSt (1 Korinthe 16:19 19 In de Heere groeten u hartelijk Aquila en Priscilla met de gemeente in hun huis.
HerzSt (Kolossenzen 4:15) 15 Groet de broeders die in Laodicea zijn, en Nymfas en de gemeente in zijn huis.
HerzSt (Filemon 1:2) 2 en aan Appia, de geliefde, en aan Archippus, onze medestrijder, en aan de gemeente, die bij u thuis samenkomt
Deze huisgemeentes waren de plaatsen van samenkomst waar onderwijs, kennis, gezangen, gebed en maaltijden gedeeld werden. (1 Korinthe 14:26)
Jezus zei over samenkomsten eens het volgende:
HerzSt (Mattheüs 18:20) 20 Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.
Soms waren er bijzondere omstandigheden, zoals toespraken en genezingen door de apostelen, of de viering van het Avondmaal des Heren waarbij de diverse huisgemeenten zich verzamelden:
HerzSt (Handelingen 5:12) 12 En er gebeurden door de handen van de apostelen veel tekenen en wonderen onder het volk; en zij waren allen eensgezind bijeen in de zuilengang van Salomo.
HerzSt (Handelingen 20:7-8) 7 En op de eerste dag van de week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, sprak Paulus hen toe, omdat hij de volgende dag wilde vertrekken; en hij liet zijn toespraak voortduren tot middernacht. 8 En er waren veel lampen in de bovenzaal waar zij bijeenwaren.
Dit waren dan ook samenkomsten waar de afzonderlijke Christelijke huisgemeenten elkaar konden spreken, aanmoedigen en waar nieuwe discipelen aan elkaar werden voorgesteld.
Het boek Handelingen beschrijft hoofdzakelijk het Christelijke (zendings-)werk van de apostelen Petrus en Paulus en de opbouw van de Christelijke gemeenschappen.
Algemeen wordt aangenomen – door het opmerkelijke woordgebruik en beschreven genezingen – dat de arts Lukas het evangelie volgens Lukas heeft geschreven en ook de Handelingen van de apostelen:
HerzSt (Kolossenzen 4:14) 14 Lukas, de arts, de geliefde, groet u,….
Het thema van dit artikel is het zendingswerk en de oprichting van de huisgemeenten, de aandachtspunten die er waren en de aanloop naar de twee getuigen profetie.
Zoals we reeds schreven in het vorige artikel dat enkele Farizeeën, die gelovige Christenen waren geworden, vasthielden vast aan de besnijdenis.
Het navolgende schreven de apostelen terug aan de gemeenten in Antiochië in Syrië:
HerzSt (Handelingen 15:27-30) 27 Daarom hebben wij Judas en Silas gestuurd, die hetzelfde ook mondeling zullen meedelen. 28 Want het heeft de Heilige Geest en ons goedgedacht u verder geen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen: 29 dat u zich onthoudt van afgodenoffers, van bloed, van het verstikte en van hoererij. Als u zich ver van deze dingen houdt, zult u juist handelen. Vaarwel. 30 Toen men afscheid van hen genomen had, gingen zij naar Antiochië; en na de menigte bijeengeroepen te hebben, overhandigden zij de brief.
Er ontstaat verwijdering tussen Paulus en Barnabas:
HerzSt (Handelingen 15:35-41) 35 En Paulus en Barnabas verbleven in Antiochië en zij onderwezen en verkondigden, met nog veel anderen, het Woord van de Heere. 36 En na enkele dagen zei Paulus tegen Barnabas: Laten wij nu terugkeren en onze broeders bezoeken in elke stad waar wij het Woord van de Heere verkondigd hebben, en zien hoe het met hen gaat. 37 Nu wilde Barnabas Johannes, die ook Markus heet, meenemen. 38 Paulus achtte het echter juist om hem, die hen van Pamfylië af verlaten had en niet met hen meegegaan was naar het werk, niet mee te nemen. 39 Er ontstond daarom verbittering, zodat zij uit elkaar gingen en Barnabas Markus meenam en per schip naar Cyprus vertrok; 40 maar Paulus koos Silas en vertrok, nadat hij door de broeders aan de genade van God opgedragen was. 41 En hij reisde door Syrië en Cilicië en sterkte de gemeenten.
Paulus was een doorzetter met een gedreven persoonlijkheid, die vastbesloten was om het werk te doen wat hem toevertrouwd was.
Barnabas was een Leviet uit Cyprus, welke naam ‘een zoon van vertroosting’ betekent. (Hand. 4:36)
Markus was geen apostel en komt voor het eerst in beeld tijdens de arrestatie van Jezus (Markus 14:51-52) als de geïnteresseerde jongeman die bij zijn kleed gegrepen wordt, maar naakt wegvlucht.
Het was het huis van Markus moeder waar Petrus na zijn ontsnapping uit de gevangenis naar toe vluchtte. (Hand. 12:12)
Paulus kon het absoluut niet begrijpen, dat hij (Markus) Paulus en Barnabas vanaf Pamfilië (Antalya en Perge in het huidige Turkije) verlaten had op hun eerste zendingsreis.
Gedurende die eerste reis moesten ze veel verduren. In Hand.13:5 staat, dat Markus naar Cyprus meekwam als helper. Markus was echter nog niet klaar voor het zendingswerk, kon het nog niet allemaal verwerken. Maar Paulus wilde dat niet nog eens meemaken. Dat leidde echter wel tot een meningsverschil, een onenigheid tussen Paulus en Barnabas, zodat ze verdeeld uit elkaar gingen.
Barnabas nam Markus vervolgens mee naar Cyprus.
Voor de Christelijke gemeenten was het een schok dat de eenheid onder druk stond.
Later ziet Paulus dat Marcus als zendeling gegroeid is en is hij dankbaar voor het werk van Markus:
HerzSt (2 Timotheüs 4:11) 11 Alleen Lukas is bij mij. Haal Markus op en breng hem met u mee, want hij is voor mij van veel nut voor de ambtelijke bediening.
HerzSt (Filemon 1:24) 24 Markus, Aristarchus, Demas en Lukas, mijn medearbeiders.
Ook de broederlijke relatie met Barnabas is daarna hersteld volgens de brief aan de Galaten:
HerzSt (Galaten 2:1) 1 Daarna ging ik (Paulus), na verloop van veertien jaar, weer naar Jeruzalem, samen met Barnabas, en ik nam ook Titus mee.
Het is dezelfde Markus die ‘het evangelie volgens Markus’ heeft geschreven (met vooral Petrus als bron). Petrus noemde hem ook wel ‘zijn zoon’. (1 Petrus 5:13)
- De tweede zendingsreis van Paulus vanuit Antiochië in Syrië
HerzSt (Handelingen 16:1-3) 1 En hij kwam in Derbe en in Lystre aan. En zie, er was daar een zekere discipel van wie de naam Timotheüs was, de zoon van een gelovige Joodse vrouw, maar van een Griekse vader; 2 van wie een goed getuigenis gegeven werd door de broeders in Lystre en Ikonium. 3 Paulus wilde dat die met hem mee zou gaan; en hij nam hem bij zich en besneed hem omwille van de Joden die in die plaatsen woonden, want zij wisten allen dat zijn vader een Griek was.
Timotheüs had een Joodse moeder en had volgens ‘de wet’ op de 8e dag na zijn geboorte besneden moeten worden, maar was onbesneden. Waarschijnlijk dat zijn Griekse vader daar moeite mee had.
Van Timotheüs werd een goed getuigenis gegeven en Paulus had plannen voor hem als zendeling.
Nu was er – naar aanleiding van de vraag over de besnijdenis – door de apostelen en ouderlingen uit Jeruzalem een brief geschreven aan de gemeente in Antiochië (Hand. 15:23, 27-30).
De besnijdenis gold niet meer voor de heidenen, die Christenen geworden waren.
Echter, het was Paulus zijn plan, dat Timotheüs als zendeling naar ongedoopte Joden zou gaan om te prediken, als directe medeverkondiger van Paulus. Paulus begreep meteen dat hij (als half-Jood) door de ongedoopte Joden als prediker totaal niet geaccepteerd zou worden, omdat bij hen trouw zijn aan ‘de wet’ nog heel gevoelig lag.
Het was om die reden dat hij Timotheüs besneed, om geen reden tot struikelen te geven.
Later bezoeken Paulus en Silas, samen met Timotheüs, Frygië en het land van Galatië. (zie de kaart)
Dan krijgt Paulus een visioen in Troas (in de nabijheid van Dalyan in het huidige NW-Turkije):
HerzSt (Handelingen 16:9) 9 En Paulus kreeg ’s nachts een visioen te zien: er stond een Macedonische man, die hem dringend vroeg: Kom over naar Macedonië (regio Griekenland) en help ons!
Paulus, Silas en Timotheüs verblijven enkele dagen In Filippi, in Macedonië (Hand. 16:12):
Foto Wikipedia
HerzSt (Handelingen 16:14-19) 14 En een zekere vrouw, van wie de naam Lydia was, een purperverkoopster uit de stad Thyatira, die God diende, luisterde naar ons. En de Heere opende haar hart, zodat zij acht gaf op wat door Paulus gesproken werd. 15 En toen zij gedoopt was, en haar huisgenoten, drong zij er bij ons op aan: Als u van oordeel bent dat ik trouw ben aan de Heere, kom dan in mijn huis en blijf er. En zij drong er sterk bij ons op aan. 16 En het gebeurde toen wij naar de plaats van het gebed gingen, dat een zekere slavin die een waarzeggende geest had, ons tegemoetkwam. Zij verschafte haar meesters veel inkomsten met waarzeggen. 17 Zij liep achter Paulus en ons aan en riep voortdurend: Deze mensen zijn dienstknechten van God, de Allerhoogste, die ons een weg naar de zaligheid verkondigen. 18 En dat deed zij vele dagen lang. Maar Paulus, die zich daaraan ergerde, keerde zich om en zei tegen de geest: Ik gebied u in de Naam van Jezus Christus uit haar weg te gaan! En hij ging op hetzelfde moment uit haar weg. 19 Toen haar meesters zagen dat hun hoop op inkomsten verdwenen was, grepen zij Paulus en Silas en sleurden hen mee naar de markt, voor de stadsbestuurders.
Er zijn binnen de Christelijke gemeenschappen soms personen, die menen dat zij de gave van profeteren hebben door de Heilige Geest, maar wat helaas waarzeggerij blijkt te zijn:
HerzSt (Ezechiël 13:2,6) 2 Mensenkind, profeteer tegen de profeten van Israël die profeteren, en zeg tegen hen die naar eigen inzicht profeteren: Hoor het woord van de HEERE!….6 Zij schouwen valse visioenen en leugenachtige waarzeggerij, zij die zeggen: De HEERE spreekt. Hoewel de HEERE hen niet gezonden heeft, verwachten zij dat het woord zal uitkomen!
HerzSt (Deuteronomium 18:10) 10 Onder u mag niemand gevonden worden die zijn zoon of zijn dochter door het vuur laat gaan, die waarzeggerij pleegt,…
HerzSt (Handelingen 16:22-23,25-26) 22 En de menigte kwam als één man tegen hen in verzet. En de magistraten rukten hun de kleren af en gaven bevel hen met stokken te slaan. 23 En nadat zij hun veel slagen toegediend hadden, wierpen zij hen in de gevangenis en geboden de cipier hen zorgvuldig te bewaken…. 25 En omstreeks middernacht baden Paulus en Silas en zongen lofzangen voor God. En de gevangenen luisterden naar hen. 26 En er vond plotseling een grote aardbeving plaats, zodat de fundamenten van de gevangenis bewogen werden; en onmiddellijk gingen alle deuren open en raakten de boeien van allen los.
De cipier dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. Hij wilde zichzelf doden, maar Paulus sprak tot hem en hij stelde geloof in Jezus woorden en werd samen met zijn gezin gedoopt:
HerzSt (Handelingen 16:33-34) 33 En hij (de cipier) nam hen in dat nachtelijke uur met zich mee en waste hun striemen, en hij werd onmiddellijk gedoopt, en al de zijnen. 34 En hij bracht hen in zijn huis en richtte voor hen de tafel aan. En hij verheugde zich dat hij met al zijn huisgenoten tot geloof in God gekomen was.
Paulus beriep zich op zijn Romeins burgerschap en het onterechte verblijf in de gevangenis. (vers 37)
De reis van Paulus, Silas en Timotheüs ging verder, naar de stad Thessalonica in Macedonïe:
HerzSt (Handelingen 17:1-2) 1 En zij namen de weg door Amfipolis en Apollonia en kwamen in Thessalonica, waar een synagoge van de Joden was. 2 En Paulus ging naar zijn gewoonte bij hen naar binnen en drie sabbatten lang ging hij met hen in gesprek vanuit de Schriften.
De Christen Jason had Paulus, Silas en Timotheüs onderdak gegeven door hen in huis te nemen:
HerzSt (Handelingen 17:3-5) 3 Hij opende die en zette voor hen uiteen dat de Christus moest lijden en opstaan uit de doden, en dat deze Jezus de Christus is, Die ik – zo zei hij – u verkondig. 4 En sommigen van hen raakten overtuigd en sloten zich bij Paulus en Silas aan, en van de godvrezende Grieken een grote menigte, en van de vooraanstaande vrouwen niet weinigen. 5 Maar de Joden die ongehoorzaam waren, werden jaloers en namen enkele slechte mannen uit het marktvolk apart, veroorzaakten een oploop en verstoorden de orde in de stad; en zij kwamen op het huis van Jason af en probeerden hen voor het volk te brengen.
Jason en enkele andere broeders moesten een borgsom betalen voor Paulus en Silas. (Hand. 17:9)
Vanaf Thessalonica ging de zendingsreis op aandrang van de broeders verder naar Berea:
HerzSt (Handelingen 17:10-11) 10 En meteen stuurden de broeders Paulus en Silas ’s nachts weg naar Berea. Die gingen, toen zij daar gekomen waren, naar de synagoge van de Joden. 11 En dezen waren edeler van gezindheid dan die in Thessalonica, want zij ontvingen het Woord met grote bereidwilligheid en onderzochten dagelijks de Schriften om te zien of die dingen zo waren.
Al onze artikelen zijn met zorg geschreven, wat niet wegneemt dat het goed is zorgvuldig te onderzoeken – in navolging van de Bereeërs – of de beschreven dingen werkelijk zo zijn. Eenieder is vrij een ‘comment’ te plaatsen bij de artikelen met ieders vragen, opmerkingen of gedachten.
De Joden van Thessalonica kwamen de inwoners van Berea in verwarring brengen over Paulus:
HerzSt (Handelingen 17:13-14) 13 Maar toen de Joden van Thessalonica te weten gekomen waren dat het Woord van God door Paulus ook in Berea verkondigd werd, kwamen zij ook daar de menigten in verwarring brengen. 14 Maar de broeders stuurden Paulus toen meteen weg, in de richting van de zee; maar Silas en Timotheüs bleven daar achter.
Vanaf Berea ging Paulus, op aandrang van de broeders, alleen per boot verder naar Athene:
HerzSt (Handelingen 17:15-17) 15 En zij die Paulus begeleidden, brachten hem tot aan Athene. En nadat zij opdracht gekregen hadden om Silas en Timotheüs te zeggen dat zij zo spoedig mogelijk naar hem toe moesten komen, vertrokken zij. 16 En terwijl Paulus in Athene op hen wachtte, raakte zijn geest in hem geprikkeld, want hij zag dat de stad vol afgodsbeelden stond. 17 Hij ging dan in de synagoge in gesprek met de Joden en met hen die godvrezend waren, en iedere dag op de markt met hen die hij er tegenkwam.
Enkele inwoners van Athene vonden dat Paulus onzin vertelde en brachten hem naar de Areopagus, een rotsplateau in de nabijheid van het bekende Parthenon (tempel) op de Acropolis (tafelberg):
Omdat de stad vol afgodsbeelden stond, begon Paulus te spreken over een altaar wat hij had gezien, dat opgedragen was aan ‘een onbekende God’. Over de God (YHWH) wilde Paulus hen graag vertellen:
HerzSt (Handelingen 17:22-24) 22 En Paulus, die midden op de Areopagus stond, zei: Mannen van Athene! Ik merk dat u in alle opzichten zeer godsdienstig bent. 23 Want toen ik de stad doorging en uw heiligdommen bekeek, trof ik ook een altaar aan waarop het opschrift stond: AAN EEN ONBEKENDE GOD. Deze dan, Die u dient zonder dat u Hem kent, verkondig ik u. 24 De God Die de wereld gemaakt heeft en alles wat daarin is, Deze, Die een Heere van de hemel en van de aarde is, woont niet in tempels die met handen gemaakt zijn.
Sommigen stelden geloof in Paulus woorden, zoals Dionysius de Areopagiet en een vrouw van wie de naam Damaris was (zie vers 34). Van Athene ging de reis verder naar Korinthe:
HerzSt (Handelingen 18:1) 1 En hierna ging Paulus uit Athene weg en kwam in Korinthe.
Oud Korinthe was een belangrijke handelsstad in de regio Peloponnesos, gebouwd op terrassen, op een landengte met een handelsroute en iets verder een haven. De stad lag tussen twee zeeën, aan de ene zijde de Ionische Zee via de Golf van Korinthe en aan de andere zijde de Egeïsche Zee.
Er stonden verschillende tempels in Korinthe, zoals rechtsonder de Apollo tempel.
Paulus bleef er 1,5 jaar (Hand. 18:11) en werkte er als tentenmaker (Hand. 18:3), zoals ook Priscilla en Aquila – medearbeiders in Christus (Rom. 16:3) – tentenmakers waren.
Het was vanwege de ligging een ideale locatie voor het predikingswerk.
Silas en Timotheüs waren ondertussen gearriveerd uit de regio Macedonië:
HerzSt (Handelingen 18:5-8) 5 En nadat Silas en Timotheüs uit Macedonië gekomen waren, werd Paulus er door de Geest toe aangezet tegenover de Joden te getuigen dat Jezus de Christus is. 6 Maar toen zij zich verzetten en lasterden, schudde hij het stof van zijn kleren en zei tegen hen: Uw bloed zij op uw hoofd, ik ben rein; vanaf nu zal ik naar de heidenen gaan. 7 En hij vertrok vandaar en kwam in het huis van iemand met de naam Justus, die God diende en van wie het huis aan de synagoge grensde. 8 En Crispus, het hoofd van de synagoge, geloofde met heel zijn huis in de Heere; en velen van de Korinthiërs die Paulus hoorden, geloofden en werden gedoopt.
Velen van de Korinthiërs die Paulus hoorden, geloofden en werden gedoopt. (Hand. 18:8)
Vandaar vertrok Paulus in gezelschap van Priscilla en Aquila naar Efeze, die daar bleven. (Hand.18:18)
Van Efeze ging de reis door naar Ceasarea en vervolgens naar Jeruzalem om de apostelen en de gemeenten te groeten en op de hoogte te brengen. Als laatste weer naar Antiochië. (Hand. 18:22)
Aan de gemeenten in Korinthe schreef Paulus later enkele brieven, zoals hierna volgend enkele gedeelten uit de eerste brief aan de gemeenten in Korinthe:
HerzSt (1 Korinthe 1:10-11) 10 Maar ik roep u ertoe op, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen. 11 Want mij is over u bekendgemaakt, mijn broeders, door de huisgenoten van Chloë, dat er ruzies onder u zijn.
Paulus benadrukt om eensgezind te zijn, één van denken en één van gevoelen te zijn, om niet te streven naar de hoge dingen, maar bij de nederige dingen te blijven. (Rom. 12:16)
In vers 12 beschrijft Paulus, dat het verdeeldheid geeft om te zeggen; Ik ben van Paulus, ík van Apollos, ík van Kefas (Petrus), en ík van Christus. Het was juist Christus die eenheid wilde (Joh. 17:20-21) en daarbij verdeeld het evangelie van Christus niet, maar maakt het één.
We moeten elkaar liefhebben, vol medeleven zijn en barmhartig en vriendelijk zijn. (1 Petr. 3:8)
HerzSt (Mattheüs 18:7) 7 Wee de wereld vanwege al haar struikelblokken, want het is noodzakelijk dat er struikelblokken komen; maar wee die mens door wie zo’n struikelblok er komt!
HerzSt (1 Korinthe 5:1) 1 Men hoort algemeen dat er hoererij onder u voorkomt, en wel zo’n vorm van hoererij waarvan zelfs onder de heidenen geen sprake is, namelijk dat iemand de vrouw van zijn vader heeft.
Jezus zei over de inhoud van iemands hart het volgende:
HerzSt (Mattheüs 15:19) 19 Want uit het hart komen voort kwaadaardige overwegingen, alle moord, overspel, ontucht, diefstal, valse getuigenissen, lasteringen.
De apostelen (en de Heilige Geest) hadden de volgende aanbeveling geschreven:
HerzSt (Handelingen 21:25) 25 Maar wat de heidenen betreft die geloven, hebben wij geschreven en goedgevonden dat zij niets dergelijks in acht hoeven te nemen, behalve dat zij zich moeten wachten voor afgodenoffers, voor bloed, voor het verstikte en voor ontucht.
Paulus gaat hier in 1 Korinthe hfdstk 5+6 nog verder op in:
HerzSt (1 Korinthe 5: 11-13) 11 Maar nu heb ik u geschreven dat u zich niet moet inlaten met iemand die, terwijl hij een broeder wordt genoemd, een ontuchtpleger is, of een hebzuchtige, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover. Met zo iemand moet u zelfs niet eten. 12 Het is toch niet aan mij om hen die buiten zijn te oordelen? Oordeelt u immers niet alleen hen die binnen zijn? 13 Maar hen die buiten zijn, oordeelt God. En doe de kwaaddoener uit uw midden weg.
HerzSt (1 Korinthe 6:10) 10 Dwaal niet! Ontuchtplegers, afgodendienaars, overspelers, schandknapen, mannen die met mannen slapen, dieven, hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars en rovers zullen het Koninkrijk van God niet beërven.
Degenen die met dit soort gedachten nog worstelen worden dringend verzocht, deze gedachten te doden. Degenen die ze uitvoeren horen niet thuis in een reine Christelijke huisgemeente:
HerzSt (Kolossenzen 3:5) 5 Dood dan uw leden die op de aarde zijn: ontucht, onreinheid, hartstocht, kwade begeerte, en de hebzucht, die afgoderij is.
HerzSt (Openbaring 21:8) 8 Maar wat betreft de lafhartigen, ongelovigen, verfoeilijken, moordenaars, ontuchtplegers, tovenaars, afgodendienaars en alle leugenaars: hun deel is in de poel die van vuur en zwavel brandt. Dit is de tweede dood.
En wat nu weer actueel is geworden; misleiding van – en seksuele handelingen met – minderjarigen, ook wel pedofilie genoemd. Het betreft ernstige ontucht. Het is pervers en schandelijk gedrag.
We leven helaas in een slinkse en verdorven generatie. (Deut. 32:5) (2 Petrus 2:12)
Pedofilie wordt nu door sommigen (ongelovigen) bespreekbaar gemaakt als iets natuurlijks en dat gaat steeds verder. Opmerkelijk is ook de explosieve toename van transgender kinderen:
https://dailycaller.com/2019/01/22/record-number-uk-children-identify-transgender-poll-study/?utm_source=samizdat&utm_medium=partner&utm_campaign=free
Spreek hier met uw kinderen over, op welke manier sommige mensen kinderen misleiden via internet en waar (soms jonge) mensen toe in staat zijn, zoals chantage en uiteindelijk misbruik. Discussieer met uw kinderen hoe sommige mensen kinderen proberen te misleiden met transgender gedrag.
Willibrord (1 Korinthe 6:4-6) 4 Voor dit soort geschillen moest gij hen die in de gemeente niet in tel zijn, zitting laten houden. 5 Dit zeg ik om u te beschamen. Er is onder u toch wel een verstandig man, die tussen broeders uitspraak kan doen? 6 In plaats daarvan procedeert de ene broeder tegen de andere, en dat nog wel ten overstaan van ongelovigen.
Opmerkelijk Christelijk advies van Paulus om een verstandige broeder te laten rechtspreken tussen broeders in plaats van degenen die niet in aanzien zijn, dus niet-Christelijke rechters, recht te laten spreken.
Ook waren er in de gemeenten in Korinthe sommigen die met weinig respect aan ‘het Avondmaal des Heren’ deelnamen:
HerzSt (1 Korinthe 11:20-22) 20 Zoals u nu bij elkaar samenkomt, is dat niet het eten van het Avondmaal van de Heere. 21 Want bij het eten gebruikt iedereen van tevoren al zijn eigen avondmaal en dan heeft de één honger, terwijl de ander dronken is. 22 Hebt u dan geen huizen om er te eten en te drinken? Of minacht u de gemeente van God en beschaamt u hen die niets hebben? Wat moet ik nu tegen u zeggen? Zal ik u hierin prijzen? Ik prijs u niet.
Paulus is hier duidelijk, het Avondmaal des Heren is geen gewone maaltijd. Ieder gebruikt zijn eigen maaltijd voorafgaand aan de viering met – bij voorkeur – geen wijn om helder aanwezig te zijn.
Het gebruik maken van het Avondmaal des Heren moet gebeuren in diep respect en gebed.
Bedenk dat op basis van Gods barmhartigheid gedoopte Christenen wedergeboren zijn:
HerzSt (Titus 3:4-5) 4 Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, 5 maakte Hij ons zalig, niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest.
- De voorbereiding nu op het wereldwijde predikingswerk, de twee getuigen profetie
In Openbaring staat ondubbelzinnig geschreven, dat er een sterke engel komt met een kleine open boekrol en roept dat er geen uitstel meer zal zijn. (Op. 10:1-6) Deze engel heeft een gelaat als de zon (Op. 10:1) precies zoals bij Jezus in Op. 1:16. Het ligt voor de hand dat deze sterke engel Jezus afbeeldt, ook al omdat deze engel brult als een leeuw. Jezus is de leeuw van Juda. (Op. 5:5)
Als op de zevende bazuin wordt geblazen, wordt het heilige geheim volbracht. (Op. 10:7)
Het ‘heilige geheim’ blijkt het Koninkrijk van God te zijn en de sleutelrol die Jezus vervult in de regering van het Nieuwe Jeruzalem:
HerzSt (Luc.8:10) 10 Hij zei: Aan u is het gegeven de geheimenissen van het Koninkrijk van God te kennen, maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij niet zien, ook al zien zij, en niet begrijpen, ook al horen zij.
Dat ‘het heilige geheim’ volbracht wordt betekent, dat het Nieuwe Jeruzalem voor verblijf gereed is in de hemel voor: God (YHWH), Jezus, de profeten, de apostelen, de heiligen en de grote schare.
Dan wordt er aangekondigd, dat er tijdens de grote verdrukking twee getuigen van de Heer op aarde zullen zijn.
De twee getuigen zullen gedurende 1260 dagen oftewel gedurende 42 maanden (van ieder 30 dagen) werkzaam zijn en in zakken gehuld. (Op. 11:2-3)
In zakken gehuld betekent, dat hun getuigeniswerk een boodschap inhoudt waar berouw bij past.
De twee getuigen zullen profeteren en werken doen in de kracht van Elia en Mozes.
(Zie hiervoor ook: 3. De twee getuigen https://www.dojc.nl/?p=3113)
HerzSt (Lukas 1:17) 17 En hij zal voor Hem uit gaan in de geest en de kracht van Elia, om het hart van de vaderen te bekeren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de bedachtzaamheid van de rechtvaardigen, om voor de Heere een toegerust volk gereed te maken.
HerzSt (Maleachi 4:6) 6 Hij zal het hart van de vaders tot de kinderen terugbrengen, en het hart van de kinderen tot hun vaders, opdat Ik niet zal komen en de aarde met de ban zal slaan.
Moeten we ons nog organiseren in huisgemeenten?
Zijn we al voorbereid voor een aandeel in de 2 getuigen profetie?
Begin dan met het werk dat in onze dagen – als een uitverkoren volk – vervuld zal worden.
- Tot slot:
Het is ons opgedragen om gedurende dit wereldwijde predikingswerk alle ongelovigen te benaderen, er is zeer veel aan gelegen, het is de laatste kans en is levensreddend.
Ga er mee beginnen zodat de volgende woorden gezegd kunnen worden:
HerzSt (Romeinen 10:18) 18 Maar ik zeg: Hebben zij het dan echt niet gehoord? Zeker wel: Hun geluid is over heel de aarde uitgegaan, en hun woorden tot de einden van de wereld.
Het is een bevoorrechte positie om alle dierbaren en ongelovigen te wijzen op de eeuwige oplossing voor een leven in liefde zoals het is bedoeld door onze Schepper.
Dat kan alleen als we onszelf rein houden voor de verleidingen en verdorvenheden van deze wereld:
HerzSt (1 Petrus 2:11-12) 11 Geliefden, ik roep u op als bijwoners en vreemdelingen u te onthouden van de vleselijke begeerten, die strijd voeren tegen de ziel.12 Houd uw levenswandel onder de heidenen goed; opdat zij die nu van u kwaadspreken als van kwaaddoeners, door de goede werken die zij in u waarnemen, God verheerlijken mogen op de dag dat er naar hen omgezien wordt.
In het volgende artikel zullen we ingaan op de vervolging, de vernedering in de huisgemeenten, het Christelijke gedrag van vrouwen en wat voor onderscheid er in ongelovigen te maken zijn.